स्वर्गामध्ये प्रत्येकाच्या पापाचे घड्याळ लावलेले असते. प्रत्येकाच्या पापवृद्धीप्रमाणे घड्याळाचे काटे फिरत राहतात.
एकदा परवेझ मुशर्रफ यांच्या बेगमला स्वर्गात जाण्याची वेळ आली. तिथे त्यांना सर्वांच्या पापांची घड्याळे लावलेली दिसली. महात्मा गांधी तसेच मदर तेरेसा या सर्वांचीच घड्याळेही तेथे लावली होती. बेगमला आपले घड्याळ पाहायला मिळाले. त्याचा काटाही खूप पुढे गेला होता. शेवटी त्यांना आपले पती परवेझ मुशर्रफ यांचे घड्याळ पाहण्याची उत्सुकता निर्माण झाली. पण त्यांचे घड्याळ कोठे दिसेना. न राहवून त्यांनी चित्रगुप्तला विचारले,
‘‘आमच्या ह्यांचे घड्याळ कुठे आहे ?‘‘
‘‘ह्यांचे म्हणजे कुणाचे ?‘‘
‘‘परवेझ मुशर्रफ यांचे...‘‘
‘‘हो! ते होय. ते तर इंद्राच्या दरबारात फॅन म्हणून लावले आहे.‘‘
तुषार भगवान कुटे, जुन्नर, जि. पुणे
मूळ लेखन...
No comments:
Post a Comment